عاشق باش و رها کن

اتفاقی ناگهانی بود. یک‌لحظه با نامزدم، دنیس و سگمان، رینگ و منتظر پرواز بودم و لحظه‌ای دیگر کف زمین، با درد شدیدی که انگار کسی چاقوی داغ و آتشینی را در شکمم فروکرده بود زانو زده بودم. غش کردم و وقتی به هوش آمدم در آغوش دنیس بودم. او با چشم‌هایی پر از اشک پرسید: «چه اتفاقی افتاده؟» به‌سختی می‌توانستم حرف بزنم. «شکمم» تنها چیزی بود که توانستم بگویم. سعی کردم صاف بنشینم، اما نتوانستم درد من را گیج کرده بود. شخصی کمک خواست و ناگهان، دستیاران پزشک سررسیدند. آنها گفتند که قلبم مشکلی ندارد. نبض: طبیعی. فشارخون: خوب. دنیس پرسید:

باید بریم بیمارستان؟ می‌خواستم بگویم بله. رنج عذاب‌آوری در شکمم احساس می‌کردم که تابه‌حال شبیهش را در طول زندگی‌ام تجربه نکرده بودم. در تمام این بیست و پنج سالی که مقدار زیادی موقعیت‌های سخت و ناخوشایند را از سر گذرانده بودم. با خودم فکر کردم، باید می‌گفتم بله. بی‌چون‌وچرا مشکلی وجود داشت. باید اجازه می‌دادم که دنیای من را به بیمارستان ببرد. در عوض گفتم: «نه. ما نمی‌تونیم پروازمون رو از دست بدیم. بیا به سمت گیت بریم.» پرواز کوتاهی بود، فقط سی دقیقه از جزیره آروبا تا جزیرة بوناریه که در آن هفته من تدریس یوگا را در مرکز مراقبه آنجا به عهده داشتم. تمام بلیت‌های مرکز مراقبه، به‌وسیله مردمی که از سراسر دنیا برای دیدنمان می‌آمدند خریداری شده بود. اصلاً نمی‌خواستم آنها را ناامید کنم. مصمم بودم که سوار هواپیما بشوم. دنیس کمکم کرد تا روی پاهایم بایستم، اما به‌محض اینکه ایستادم احساس کردم که همان چاقوی نامرئی که انگار در شکمم فرورفته بود به آن ضربه می‌زند و زانوهایم دوباره خم شدند. می‌دانستم دنیس به چه چیزی فکر می‌کند. این دیوانگی است. ما به دکتر نیاز داریم. دنیس به من التماس می‌کرد، اما من رضایت نمی‌دادم. درحالی‌که با اخم به او نگاه می‌کردم گفتم: «ما باید به بوناری برسیم! مردم منتظرمون هستن.»

موضوع:زندگی‌نامه

نویسنده:ریچل بریتن

مترجم:سارا ثابت

ناشر:کوله پشتی

تعداد صفحه:296